STORY: Ito naman iyong naging contribution ko sa school paper namin... hekhek!!!

THE SEARCH IS OVER ....
YOU ARE WITH ME ALL A WHILE...

by: Nonah Mae Espina

Elementarya ng una kong makilala sa Tricia. Isa syang batang patpatin, maputla, lampa at mukhang sakitin kaya nga sya ang napagkatuwaan kong tuksuhin. Pero ni minsan ay hindi ko pa siya nakitang umiyak at nagalit sa akin. Kahit na noong tumuntong na kami ng high school. Hindi ko rin alam kung bakit, gustong-gusto kong palaging nakasunod sa kanya palagi.

Alam niyang napansin niya ang aking ginawa, pero ni hindi ko man lang siya naringgan ng masasamang salita. Napakatapang niya. Ni hindi man lang siya natakot sa akin kahit na inaapi-api ko siya. Binubuhusan ng malamig na tubig. Ninanakawan ng mga gamit, waring okey lang sa kanya ang lahat ng ginagawa ko. At palagi pa siyang nakangiti.

Magkaklase kami mula first year at fourth year high school. Oo, sumuko na ako sa ginawa kong pang-aapi sa kanya. Sa katunayan naging best friend ko siya. Tinutulungan niya ako sa kabila ng mga hinding magandang pakikitungo ko sa kanya noon.

Isang araw...,
" Tricia, maitanong ko lang. Bakit hindi kita nakitang umiyak?"
Nakangiti lang itong bumaling sa kanya at simpleng sinagot ang aking tanong.
" Dahil hindi pa kailangan".
Nahiwagahan ako sa kanyang sinabi pero hindi ko na pinansin pa iyon. Sapat na sa akin ang sagot na iyon.

Matalino si Tricia siya ang palaging gumagawa ng mga assignments ko, bilang kapalit ay sinusundo ko siya sa kanila. Dinadala ang mga gamit niya at kinakain ang mga pagkaing gawa niya.

Sabay kaming nagtapos ng high school at sa magkaparehong universuty pa rin kami pumapasok. Hindi na nga lang kami magkaklise tulad ng dati dahil Business Management ang kinuha kong kurso samantalang education naman ang sa kanya. Gustong- gusto kasi niya ang mga bata. Pero sa kabila ng mga iyon, nanatili pa rin ang pagiging mag-best friend namin.

Siya ang naging taga-sulat ng mga love letters ko sa mga nililigawan ko. Siya rin ang tumutulong sa akin tuwing gusto kong makipagkalas sa isa sa mga nobya ko.

" Bakit tahimik ka yata ngayon?"
Takang tanong ni Tricia sa akin.
" Tricia, help me naman."
" Love letters?"
Umiling ako.
" Tulungan mo akong hanapin si Ms. Right ko."
Tumawa siya waring hindi makapaniwala sa aking sinabi.
" Bestfriend naman, tawanan ba ako?". Reklamo ko.
" O, sige na nga. Ano ba ang type mo?".
Nag-isip ako.
" Gusto ko, matalino, tulad mo. Lampa tulad mo, mahaba ang buhok tulad mo. Mabait tulad mo. Iyong tulad mo."
" Francis, nag-iisa lang ako. Wala ka nang makikitang katulad ko."
Napakamot nalang ako. Ewan ko ba, si Tricia nna ang naging standard ko sa babaing hinahanap ko. Marahil ay dahil halos na sa kanya na ang lahat ng hinahanap ng isang lalaki. Kahit kasi mahina siayang tingnan, maganda si TrICia hindi nga lang matangkad.

Tulad nga ng sinabi ko, hinanap ko ang babaing gusto kong mahalin ng tuluyan. Pero kasabay nang aking paghahanap ay ang tila unti-unting paglayo ni Tricia sa akin. Halos hindi ko na siya makita sa campus. Pinagtanong-tanong ko sa lahat ng mga nakakakilala sa kanya kung alam ba nila kung nasaan si Tricia. Pero walang makakapagsabi sa kinaroroonan niya.

SUsuko na sana ako sa paghahanap sa kanya ng makita ko ang kapatid niya. Pinilit ko itong ipagtapat sa akin ang kanyang kinaroroonan. Nagimbal ako sa aking nalaman. Matagal na pala itong may sakit sa puso at sa kasalukuyan ay nasa hospital ito.

Nagpunta ako sa simbahan at nagdasal na gumaling ang best friend ko kahit hindi ko na makita ang MS. Right ko. Basta mabuhay lang siya.

Babaing nakalaan sa akin?... lahat ng katangian ay meron si Tricia, saka ko naalala ang sinabi niya. " nag-iisa lang ako..."

Patakbo kong tinungo ang hospital, nakahimlay siya sa puting kama, maputla at payat.
" Tricia, bakit hindi mo sinabi?"
sa halip na sagutin ang tanong ko ay ngumiti pa siya at tinanong kung nakita ko na ba raw siya.
Tumango ako at tumingin sa kanya.
"Oo, nahanap ko na siya."
Nakita kong tumulo ang luha niya. Sa unang pagkakataon ay nakita ko siyang umiyak.
" MABUTI NAMAN. your search is over".
Pinahid ko ang luha niya.
" I saw you cry."
" Dahil oras na."
MAY PAIT NA NGITI SA KANYANG MGA labi.
Yinakap ko siya.
" My search is over now Tricia, because you are with me all awhile."