CONTINUATION...............
Kung ano man ang nangyayari sakanya ng mga sandaling 'yon ay siya na ang may sala. Gustuhin pa man niyang mag-back out sa play ay hindi na niya magagawa pa. Three more days to go at ang exposure na niya sa madlang pipol.
" Ano namn yang sinisinti mo dyan?"
Nalingunan niya si Britney. Ewan ba niya pero pakiramdam niya ay may galit ito sa kanya dahil parang pinag-iinitan siya nito palagi.
" Ha? Ah, wala mini-memorized kolang ang mga lines ko."
Umismid ito.
" Kung hindi mo kayang magmemorized mas mabuting mag-back out ka na."
Nagtataka man ay hindi nalang niya pinansin ang kasungitan nito.
" Hindi na. Memorized ko na naman lahat. Binabalik-balik ko lang sa utak ko ang mga eksena."
Hindi na ito nagsalita pa bagkos ay umalis nalang ito sa harap niya.
"Ano naman kaya ang problema nya sa'kin?"
Lumapit ang Romeo nila. Naging kaibigan narin siya Owen magmula ng magstart silang magpractise ng play.
"Pasensyahan mo na si Britney, Prai. Inggit lang siya sayo dahil gustong-gusto niyang sa kanya mapunta ang role na juliet."
Kaya pala ang init ng dugo nito sa kanya dahil sa kadahilanang iyon.
" Bakit hindi siya ang napili? Diba magaling naman siya?"
" Oo, magaling siyang kontrabida hindi bida."
Pinandilatan niya ito dahil biglang lumambot ang boses nito. Yup, Owen is a gay. Sa likod ng gwapong mukha na 'yon at lalaking-lalaking pustora ay may pusong babae ito. Kaya nga nagkasundo sila dahil sa kanya lang ito nagiging komportable.
" Ang boses mo lumamya."
Natutop nito ang bibig.
" May nakarinig ba?''
Natatakot itong malaman ng lahat na girlalash din ito baka kasi layuan ito ng mga male friends nito na lihim nitong pinagnanasahan. Nailing nalang siya. maging siya ay hindi makapaniwala sa nalaman. Impossible kasing maging bading ito dahil sa tindig at porma.
Ito yong lalaking tinitilian ng mga babae at pang-boyfriend material.
" Wala tayo lang naman ang nandito."
Nakahing ito ng maluwang sa narinig.
" Mabuti nalang."
Nailing nalang uli siya.
" Mas mabuti kung iladlad mo na yan sa lahat ng hindi ka na nahihirapang magtago."
Napasimangot ito.
" Never! Saka na. Kapag ready na ako."
" Kailan pa iyan? Kapag graduate na tayo?"
Tumango ito ng ilang beses.
" sis, may naghahanap sayo kanina."
Nagningning ang mga mata nito.
" Sino?"
" Ewan, basta gwapo at mayaman."
Si Zangreb kaya 'yon? Tanong niya sa sarili, mula kasi ng araw na magsimula siya sa rehearsalpara sa play ay nabago na ang lahat ng schedule niya at hindi na niya ito nakikita. Minsan nga nasabi rin niyang nakaka-miss din pala ang sira-ulong yon. Napangiti tuloy siya ng wala sa oras.
" Hey! I saw it!"
" What?"
Taka niyang tanong ng magreact nalang ito ng ganoon.
" I saw you smile.''
'' So what?"
" It means... may gusto ka kay papa pogi."
" Ako? No way! Paano naman ako magkakagusto sa taong ang alam lang ay sirain ang araw ko. At ang alam ko ay pampalipas oras lang ang ginagawa niyang paglapit sakin."
" Owws?"
" Kung ayaw mong maniwala eh di huwag. Baliw kasi yon kasi ako ang napagdiskitsahang kulitin."
" Magpaligaw ka nalang kasi."
Ngumiti siya na may kahalong pait.
" sA mga nangyayari sa buhay ko ngayon, wen. Wala na sa plano ko ang magka-boy friend."
" Ay! sa akin nalang si papa pogi.''
" Sure."
MAAGANG natapos ang rehearsal nila ng araw na yon. Kaya may time siyang makipag-usap sa mga kaibigan.
" Prai, nagkita ba kayo ni ZAM?"
Nagtaka siya sa sinabi ni Elite.
'' Hindi, bakit nagpunta ba siya rito?"
'' Kanina hinanap ka niya sa amin. Sinabi namin nasa convention hall ka. Baka naligaw."
" Oo, nga. Baka naman naligaw."
Sang-ayon ni Vienna sa sinabi ni Powder.
" Sana naman ay tigilan na niya ang pangungulit sa akin."
Hiling niya.
" Prai, be care ful sa mga wish mo baka magkatotoo ikaw rin ang manghinayang."
" Duh! Pow, kailan ka pa natuto ng mga sayings?" Aniya,.
" Matagal na 'no."
Be careful sa mga hiling mo baka magkatotoo? Napailing nalang siya. Pero gusto na ba talaga niyang lubayan siya ni Zangreb? She want to ave a very simple life. Malayo sa magulong mundo ng mga taong gusto lang siyang paglaruan.
BE CAREFUL WHAT YOU WISH FOR..................
--------------------TO BE CONTINUE----------------------------
Friday, February 29, 2008
Thursday, February 28, 2008
I HATE TO LOVE YOU part 3
continuation................
Inaantok pa siya ng bumaba sa jeep na sinasakyan. Isa lang ang klase nila ng araw na iyon kaya okey lang na matagal siyang dumating. Kaya lang hindi naman siya mapakali sa kanila kaya naisip niyang pumunta ng school ng maaga.
Napatunayan tuloy niya na isa rin pala siyang early bird. At hinala niya siya lang ang nag-iisa sa buong klase nila. Kung sa mga ordinary days kung saanang dami niyang klase palagi siyang nahuhuli ngayon she is too early.
" Anak ng linagang patis!"
Naiwika niya ng bigla nalang liparin ng malakas na bosina ng kotse ang kanyang
espiritu.
" Ang aga mo naman siguro hinihintay mo ako."
Bigla siyang napaatras at maybalak na sanang tumakbopalayo ng makita at
marinig ang boses ng taong iniiwasan niya. Mula kasi noong araw na opisyal na
itong tinanggap ng mga kaibigan mas lalong lumakas ang loob nitong abalahin siya
araw-araw. tuwinguwiqan ay palagi niya itong nakikita sa labas ng gate nila. At
tuwing umaga namanay nasa harap parin ito ng gate ng school nila.
" Sino ka?"
Nakataas ang kilay na tanong niya. Sa pagkakaalam kasi niya ay sa isang private
shool for boys ito nag-aaral kaya nga nagtataka siya kung bakit palagi nalang
itong may oras na gambalain siya.
" Praia..."
" O, sige kilala na kita. Bakit ka na naman nandito? Hiondi ba talaga mako-kompleto iyang arw mo kapag hindi mo ako naaasar?"
" Am I? Hindi nam,an kita inaasar. Gusto lang kitang makita."
Mataman siya nitong tiningnan.
" Bakit ganyan ka kung makatingin?"
Nagtataka niyang tanong.
" Bakit parang gumaganda ka araw-arw?"
Nambola na namn?
" Talagang maganda na ako!"
Lumapit pa ito ng husto sa kanya.
" And whats with that smell?"
" What smell?"
Naalala niya ang pinagbalatan ng orange na inalmusal niya kanina, hindi pa pala niya
iyon natatapon at nasa bulsa parin niya iyon hanggang ngayon.
" You smell sweet."
Bago pa man ito makalapitsa kanya ng husto ay itinulak na niya ang mukha nito
palayo sa kanya.
" Ang pinagbalatan ko ng orange ang naaamoy mko. Hindi ko pa pala natatapon hanggang ngayon."
Inilabas niya ang mga balat at ipinakita rito.
" Akin nalang."
Kinuha nito sa mga kamay ang mga balat at ipinasok sa loob ng sariling bulsa.
" Aanhin ko naman yan?"
" Se-kre-to para bibo."
Tinaasan lang niya ito ng kilay.
" Hindi ka pa ba papasok?"
" uy! concerned siya sakin.'"
" Anong concerned? Gusto lang kitang mawala sa paningin ko."
Pagtataboy niya rito.
" Sa totoo lang may klase pa ako. Hinintay lang kitang dumating."
sHe wave her hands..
" Sige ba-bye na."
" wAla ba akong kiss?"
Iniamba niya ang kamao sa mismong harap nito.
" Suntok gusto m0?"
" Next time nalang. Bye, crush.!" Anito ng makasakay na sa kotse nito.
" Tse! i- crash ko yang mukha mo."
" See you this afternoon."
Inaantok pa siya ng bumaba sa jeep na sinasakyan. Isa lang ang klase nila ng araw na iyon kaya okey lang na matagal siyang dumating. Kaya lang hindi naman siya mapakali sa kanila kaya naisip niyang pumunta ng school ng maaga.
Napatunayan tuloy niya na isa rin pala siyang early bird. At hinala niya siya lang ang nag-iisa sa buong klase nila. Kung sa mga ordinary days kung saanang dami niyang klase palagi siyang nahuhuli ngayon she is too early.
" Anak ng linagang patis!"
Naiwika niya ng bigla nalang liparin ng malakas na bosina ng kotse ang kanyang
espiritu.
" Ang aga mo naman siguro hinihintay mo ako."
Bigla siyang napaatras at maybalak na sanang tumakbopalayo ng makita at
marinig ang boses ng taong iniiwasan niya. Mula kasi noong araw na opisyal na
itong tinanggap ng mga kaibigan mas lalong lumakas ang loob nitong abalahin siya
araw-araw. tuwinguwiqan ay palagi niya itong nakikita sa labas ng gate nila. At
tuwing umaga namanay nasa harap parin ito ng gate ng school nila.
" Sino ka?"
Nakataas ang kilay na tanong niya. Sa pagkakaalam kasi niya ay sa isang private
shool for boys ito nag-aaral kaya nga nagtataka siya kung bakit palagi nalang
itong may oras na gambalain siya.
" Praia..."
" O, sige kilala na kita. Bakit ka na naman nandito? Hiondi ba talaga mako-kompleto iyang arw mo kapag hindi mo ako naaasar?"
" Am I? Hindi nam,an kita inaasar. Gusto lang kitang makita."
Mataman siya nitong tiningnan.
" Bakit ganyan ka kung makatingin?"
Nagtataka niyang tanong.
" Bakit parang gumaganda ka araw-arw?"
Nambola na namn?
" Talagang maganda na ako!"
Lumapit pa ito ng husto sa kanya.
" And whats with that smell?"
" What smell?"
Naalala niya ang pinagbalatan ng orange na inalmusal niya kanina, hindi pa pala niya
iyon natatapon at nasa bulsa parin niya iyon hanggang ngayon.
" You smell sweet."
Bago pa man ito makalapitsa kanya ng husto ay itinulak na niya ang mukha nito
palayo sa kanya.
" Ang pinagbalatan ko ng orange ang naaamoy mko. Hindi ko pa pala natatapon hanggang ngayon."
Inilabas niya ang mga balat at ipinakita rito.
" Akin nalang."
Kinuha nito sa mga kamay ang mga balat at ipinasok sa loob ng sariling bulsa.
" Aanhin ko naman yan?"
" Se-kre-to para bibo."
Tinaasan lang niya ito ng kilay.
" Hindi ka pa ba papasok?"
" uy! concerned siya sakin.'"
" Anong concerned? Gusto lang kitang mawala sa paningin ko."
Pagtataboy niya rito.
" Sa totoo lang may klase pa ako. Hinintay lang kitang dumating."
sHe wave her hands..
" Sige ba-bye na."
" wAla ba akong kiss?"
Iniamba niya ang kamao sa mismong harap nito.
" Suntok gusto m0?"
" Next time nalang. Bye, crush.!" Anito ng makasakay na sa kotse nito.
" Tse! i- crash ko yang mukha mo."
" See you this afternoon."
Iyon lang at umalis na sinasakyan nito. nagtataka tuloy siya sarili kung bakit
napapangiti siya tuwing nasa paligid lang niya ito. Kung hindi lang siguro ito luko-luko
ay malamang nagka-crush na siya rito. But she know na lumalapit lang ito sa kanya
para magpalipas oras sa boring na buhay nito. Iyon kasi mismo ang sinabi nito the day
he declared na maygusto ito sa kanya. And he wanted to go out with her. Siguro nasagi
niya ang ego nito sa pagtanggi niyang makipagdate rito. And he wont go away from her
until he will get what he want. Pagbigyan na lang kaya niya para matapos na ang
panggugulo nito sa buhay niya. AY! hUwag muna. Aminin man niya o sa hindi natutuwa
siya sa atensyong ibinibigay nito sa kanya.
" CONGRATULATIONS, Prai!"
Pangatlong batch na iyon ng mga bumati sa kanya pagpasok na pagpasok niya
sa school campus.
" Teyka bakit niyo ba ako kino-congrats?"
Hindi niya nakatiis na tanong.
" Hindi mo ba alam?"
Hello? Magtatanong ba siya kung alam nya.
" Hindi."
" Ikaw ang napiling Juliet sa school play na Romeo and Juliet."
Kailan pa siya nagparegister sa mga character na iyon.
" Baka naman hindi ako. Hindi naman ako nagtry out sa play."
" Pangalan, course and section mo ang nakalagay sa bulletin board."
Mabilis pa sa kidlat ang ginawa niyang lakad patungo sa kontrobersyal na bulletin
board na nakalagay ang pangalan niya raw.
At tama nga ang mga ito. Complete name pa niya ang nakalagay sa bulletin board.
Pero paano naman kaya nangyaring nasa bulletin board ang pangalan niya.?
" Prai, nandito ka lang pala. Kanina ka pa namin hinahanap."
Massama ang tinging ibinigay niya kay Elite, Vienna, at Powder. May palagay kasi
siya na may alam ito sa nangyari.
" Kayo!" Isa-isang dinuro niya ang tatlong kaibigan. " Kayo ang may pakana nito 'no?"
Napatunayan niyang tama ang kanyang hinala dahil ngumiti ang mga ito. Halata
ang guilt sa mga ngiti ng mga ito.
" Naisip lang kasi namin na baka okey lang sayo na sumali sa drama club tulad noong high
school pa tayo,."
Nag-aalangan pang ngumiti ang nagsalitang si Powder.
" Kaya inilagay namin sa registration ang name mo."
" Paano naman akong napili? Hindi naman ako nagtry-out."
" Naalala mo pa ba iyong video na kinuha namin noong third year pa tayo?"
" Saan doon?"
" Iyong gumanap kang si Juliet."
Naalala niya ang sinabi ni Elite.
" Ipinakita niyo 'yon?"
" Yeah, and they like it. Congrats Prai."
Napaupo siyang bigla sa batuhan na malapits sa bulletin board.
" Galit ka ba?" Tanong ni Vie.
" Huwag ka ng magalit, Prai. Its your time para ma-expose ang talent mo."
" May point si Elite, friend." Sang-ayon ni Powder.
" Wala naman akong magagawa kundi ang patawarin kayo. Pero di ba sinabi ko naman sa inyo na ayokong magulo ang college life ko."
Magulo na nga ang high school life niya dati sa dami ng mga affiliations na sinalihan
Iya. Nasa drama club siya, writer pa siya sa kanilang school publication, nASA SSG,
sa sobrabg dami ng club hindi na nga niya maalala ang iba. Ang tanging hindi yata
niya sinalihan ay ang sports club.
" Just give this a try, Prai. Ito lang tapos wala na, please pagbigyan mo na kami. Kung ako lang ang may talent sa acting matagal na akong sumali dito. Sayang nga lang at ganda lang meron ako and the brains too!."
Napailing nalang siya. Sobra rin kasi ang bilib ni Powder sa sarili hindi naman niya
mapagsabihan kasi maging siya ay ganoon din.
" Okey. I'll give this a try. And after this wala ng set-ups.'"
Sabay na itinaas ng tatlo ang mga kamay.
" Promise!!!"
Napailing nalang siya. Wala naman siyang ibang mapagpipilian, isang beses lang naman at ayon nga sa mga ito. There is no harm in trying, bahala na si lord. Bahala na si batman.!!
-----------------------------TO BE CONTINUED------------------------------------
Monday, February 25, 2008
pRiNcE Of tEnNis!!!
Sunday, February 24, 2008
I HATE TO LOVE YOU part 2!!
continuation.....
kanina pa siya paikot-ikot sa mall kung saan sila magkikitang magkakaibigan.
" Nasaan na kaya ang mga babaing 'yon?" Tanong niya sa kanyang sarili. " Malamang nakalimutan na nila ako at for sure kalandian na naman nila ang mga boyfriends nila. Sabi na nga ba ta hindi ako dapat nagpunta rito." SANA NATULOG NALANG SIYA SA BAHAY NILA ! o Di kaya naman ay maghapong naka-harap sa computer. mas masaya pa yata 'yon keysa magpaligaw sa mall ng mag-isa.
Patuloy siya sa pag-ikot ikot doon hanggang sa mapagod. " Uuwi nalang kaya ako?". Nakapagdesisyon na siyang umuwi ng may tumabi sa kanya. Paglingon niya para i-check kung sino ang naglakas loob na tumabi sa kanya ay bigla namang umurong ang dila niya. Parang pinagpawisan siya ng malagkit at kinabahan bigla.
" Hello!" Nakangiting bati nito.
Then what? Ano bang dapat niyang gawin? Tumakbo?
" Zangreb Arielle,!"
Mga kasama yata nito ang tumatawag rito. Zangreb Arielle? Unique but nice name.!
" Teyka lang. Nakita ko ang crush ko."
Kung naging kaibigan lang talaga niya ito kanina pa niya ito binigyan ng malakas na upper cut.. AY! wag nalang sayang ang face. Sa tadyang nalang.
Pero dahil ayaw ring mapahiya kaya linakasan niya ang loob at tinaasan niya ito ng kilay.
" Pwede ba.! Hindi kita kilala you are disturbing me."
Taray!
" I am Zangreb Arielle Martinez. Nice meeting you."
Ang hudas! hindi ba nito gets na hindi siya interested na makilala ito? AHHMMM...
sige, interesado nga siya pero konting -konti lang.
" Greb, wue, cute pala ang crush mo."
Puri ng lumapit sa kanila na kaibigan rin yata nito.
" Kiev, leave her alone."
Sita nito sa kaibigan.
" Your wish is my command."
Ngingiti-ngiting umiwas ito sa kanila.
Pinameywangan niya ito at inis na hinarap.
" Ano bang kailangan mo sa akin?"
" Sinabi ko na yan kahapon diba.?" Anito.
" wAla,! Wala akong maalala kahapon. Sorry may alzeimers disease ako."
Aniya saka inirapan. sA halip na ito ang mairita sa ipinapakita niyang ugali ay mukhang
vice versa ang nangyari. Paano kasi wala na itong ibang ginawa kundi ang ngitian siya.
" Cute."
"Excuse me?"
" I said you are cute."
" Hindi ako cute. I am a Goddess, a fairy and an angel. I am not cute but beautiful. Understand?"
Kung bakit kumapal ng ganun ang mukha niya hindi niya alam. Isa alang ang alam niya,
para bang komportable siyang kausap ito.
" Yeah,"
Sang-ayon nito. Mas lalo tuloy siyang nairita.
" Diyan ka na nga,"
Itutuloy niya ang plano niyang pag-uwi mas masaya pa yata sa bahay nila keysa sa
lugar na iyon na tahanan ng mga baliw. Pati siya nababaliw na.
" Hey, hindi ko pa alam ang name mo."
Tawag nito sa kanya.
Ang lakas din ng loob nito na isigaw sa buong madla na may gusto ito sa kanya and he
want to go out with her tapos hindi parin pala siya nito kilala.
" Wala! I dont have my name right now."
Pero ng makalayo sa spot na yon ay bigla namang nagbago ang isip niya. Naglakad-
lakad muna siya sa pagbabasakaling makita niya ang mga kaibigan. May nakita siyang
fast food, sa haba kasi ng linakad niya impossibleng hindi siya gutumin.
" Praia!"
Pamilyar sa kanya ang boses na 'yon.
" At last nakita karin namin. Alm mo bang kanina ka pa namin hinahanap."
Inirapan niya si Elite.
" Kanina pa po ako nagpa-ikot ikot sa mall na ito para mahanap lang kayo. Pero ni anino niyo ay hindi ko makita. Sa halip na mga kaibigan ko ang makita ko demonyo ang natagpuan ko."
Nagtaka ang tatlo sa naging lintanya niya,.
" Bakit? Nakita mo ang daddy mo?"
" Powder, kung daddy ko ba ang nakita ko sa tingin mo tatapak pa uli ako sa lugar na ito? Never!". Hindi rin kasi lingid sa mga kaibigan ang nangyari sa pamilya niya.
" Oh my God! Dont tell me nakita mo si cute?"
" Vienna, tumahimik ka nga." Sita niya rito.
" I wanna see him! Nasaan siya?"
" Nasa impyerno. Gusto mong sumama?"
Ibinigay niya rito ang plastic fork.
" Aanhin ko naman 'to?"
" Kainin mo ng pumunta ka na sa hell."
" Selos to death ka naman. Dont worry sayo lang si cute, hindi naman namin siya aagawin. Hayaan mo lang kaming pagnasahan siya paminsan-minsan."
Nagsitanguan naman ang tatlo sa sinabi ni Vienna.
" Pagnasahan niyo siya hanggang sa gusto niyo. I wont mind. At pwede ba, hindi ako nagseselos."
Kulang nalang ay sigawan na niya ang mga ito para mata-uhan.
" Oo, na. Hay, naku! KAYA nga boring iyang life mo you are so serious."
" Kumain na nga lang kayo."
Change topic niya. Napailing nalang ang mga ito.
" Excuse me, miss?" Untag ng waiter sa grupo nila.
" Bakit?" Tanong ni Elite na siyang hindi kumain kasi nagda-diet daw.
May ibinigay ang waiter na isang tissue paper. Nakangiting ipinakita ng Elite ang
papel kina Vienna at Powder.
" Ano 'yan?" Curious na tanong niya.
" wALA 'to. Kumain ka nalang diyan. Hindi para sayo 'to sa amin 'to."
Bakit ba pakiramdam niya ay may nangyayaring hindi niya alam.
Ibinalik rin naman ng mga ito agad ang papel sa waiter.
" Ano ba 'yon?" Tanong ulit niya. PARA KASING HINDi siya mapalagay.
" Someone ask us to tell him your name."
" Ah. Some one ask my name. wHAT?!"
" eASy ka lang, friend. Ibinigay na namin."
Inis niyang hinila ang buhok ni Elite.
" Why did you give my name?" Gusto na niyang maiyak sa sobrang inis.
" Masama ba?"
" Without my permission? Yes!"
May ideya na kasi siya kung sino ang may gawa ng munting krimeng may kinalaman
siya at ang pangalan niya.
At hindi nga siya nagkami. Zangreb's handsome and cute face just appear in front of
them.
" Hi, Princess Aiana. Nice name."
" Ano na naman ang ginagawa mo rito?"
" Sinusundan ka. Masama ba?"
" Hindi pa ba obvious?'"
Umiling ito.
" I told you already that I like you. Kahit anong gawin mong pagtataboy sakin hindi ako aalis sa paningin mo."
It sounds like a sweet promise pero para sa kanya parang iyon na ang katapusan ng
buhay niya.
" Ang sweet mo naman. We are Praia's best best of friends. I'm Elite."
" I am Powder."
" And I am Vienna. And you are?"
" I'm Zangreb Arielle Martinez." Kinamayan pa nito ang tatlong kaibigan.
'' Nice name. May mga kasama ka ba?"
" Kanina meron, ngayon wala na."
" Sumama ka muna sa amin."
" Hindi ba disturbo?"
" Disturbo!"
Siya na ang sumagot.
" Prai! Hindi. Hindi ka disturbo. Hinihintay rin naman kasi namin ang mga boyfriends namin. At kawawa na man kasi itong friend namain. Palaging out of place."
" Talaga?"
Guni-guni lang ba yong nakita niya o talagang may nakita siyang kakaibang kislap sa
mga mata ito.?
" Hahayaan kitang sumama sa amin. Sa isang kondisyon. Wag na wag kang lalapit sa akin."
aniya. Hindi ito sumagot pero sa halip ay ngumiti lang.
" Hayan, kompleto na tayo."
INAASAHAN niyang hindi ito lalapit sa kanya. Pero para yatang nananadiya na ito.
iiwas nga siya pero babanggain naman siya nito and everytime she look at him he will
just smile at her as if he didnt done anything wrong.
" Zangreb, isa nalang at matatamaan ka na sakin."
Banta niya.
" Sige, tamaan mo ako. I wont mind at all."
" Alam niyo. Ang cute niyong dalawa."
Tukso ni Elite na kasama na ang boyfriend nito. Pagkatapos kasi nilang kumain ay
nagpakita narin ang mga kasintahan ng mga kaibigan.
" Talaga?"
Inilabas nito ang isang bago at mamahaling samsung cellphone na may camera.
" Kunan niyo nga kami ng picture?"
Akmang aakbayan siya nito ng umiwas siya.
" Anong gagawin mo?"
" Bagay daw tayo. I want to see it my self."
" Ikaw lang ang bagay. Ako isa akong tao."
Itinulak siya ni Vienna palapit dito. Mabilis naman nitong nahawakan ang kamay
niya and in an instance they already have a picture together.
" Bagay nga tayo." Komento nito.
" Tao sabi ako!"
Nakakainis!
TULALA parin siya hanggang sa makauwi siya sa bahay nila. For the first time
pakiramdam niya y hindi siya na-out of place sa mundo ng mga kaibigan. Meron
na siyang kasama. Kahit na panay ang away niya rito.
---------------------------- TO BE CONTINUED!!!------------------------------------
Saturday, February 23, 2008
STORY: PART 1; I hate to love you!
"i hate to love you"
by: NMTE a.k.a Sheden
" Letse!." Lihim siyang napumara ng may kotseng bigla nalang dumaan sa tabi niya at muntik na siyang banggain. Ewan ba niya kung may balat siya sa katawan na hindi niya makita-kita. Para kasing lahat ng malas ay napunta sa kanya ng arw na iyon. Una, malapit na siyang ma-late sa klase. Pangalawa, na-iwan niya ang ilang gamit niya, pangatlo, ay ang lumabas ng bahay na walang suklay. She looks like a witch! ang pangit-pangit ng pakiramdam niya ng araw na iyon. And worst! muntikan na siyang mabangga ng kotse sayang naman ang genes niya!
" Miss, sorry. Okey kalang ba?"
Tanong ng mukhang driver ng magandang kotse. Tumango nalang siya para hindi na tumaas ang usapan at tuluyan na siyang ma-late sa first subject niya. Bumukas ang kabilang pintuan ng kotse.
" Mang Dave, ma-le-late na po kami!".
nApatingin siya sa nagsalita. A handsome cute guy was standing their looking adorable magnificient on his uniform. Gaano pa man ito ka-cute at ka-gwapo ay hindi niya gaanong inintindi pa. Mas mahalaga sa kanya ang hindi ma-late sa first class niya.
" Sige, po." Paalam niya sa mga ito.
Lakad-takbo ang ginawa niya para lang makarating sa oras. Ng sa wakas ay marating na niya ang classroom ay saka lang siya nakahinga ng maluwang.
" Anong nangyari sayo? Mahangin ba sa labas?"
Natatawang tanong ng kaibigan niyang si Vienna. Agad namang dumapo ang kamay sa ulo niya.
" Pahiram nga ng suklay."
" Ang pangit mo!" Hinampas niya si vIENNa. Insultuhin ba siya?
" Tumahimik ka nga! Mas lalo mong pinapalala ang malas kong araw."
Reklamo niya. Napabuntong hininga nalang siya. At least hindi siya late.
" Ikaw naman kasi."
" Ano na namang ako? Wala naman akong ginawang masama sayo. Bakit ako ang sisisihin mo?"
Alam niyang out of tune ang usapan nilang 'yon.
" Ang layu-layo ng inuuwian mo palagi. Bakit hindi ka nalang tumira sa papa mo na malapit lang dito."
Doon biglang nag-bago ang mood niya.
" wala ba tayong assignment?"
Change topic niya.
" Praia..."
" Vie, ayoko munang pag-usapan 'yan. Malas na nga ako dinadagdagan mo lang ang pagkayamot ko. Alam mo bang muntikan ng mag-bye bye itong beauty ko kanina?"
Natawa itong bigla sa sinabi.
" Baka natakot ang driver sa hitsura mo at akala niya aswang ka dahil sa gulo ng buhok mo."
" Shut up!."
Pumasok ng ang teacher nila sa subject na 'yon.
Pumasok ng ang teacher nila sa subject na 'yon.
" Get a piece of paper and prepare for a test."
" Mag-te-test tayo?". Gulat niyang bulong sa katabi.
" Oo, bakit hindi ka ba nakapag-review?"
" Bakit hindi ko alam!?"
ANO NAMANG BUHAY 'TO! MALAS!MALAS!MALAS!
"BAKIT ganyan ang hitsura mo Praia?"
Tanong ni Elite na classmate din niya.
" Paano kasi muntikan ng hindi makapasa sa test kanina."
Si Vienna na ang sumagot sa para sa kanya.
" At least you still pass."
Napahikbi siya. NAsa favorite spot sila ng cafeteria na kinakainan nila ng lunch.
" HOY!, huwag ka ngang magdrama diyan. Hindi bagay!"
Hinampas siya ni Powder. Sanay na rin siya sa brutal na pagmamahal nito kaya hindi na siya nag-react kahit masakit pa 'yon. Silang apat ang palaging magkasama, at silang apat rin ang may alam ng lahat ng sikreto ng isat isa.
" I'm hungry." Saad niya.
" Kaya nga tayo nandito sa cafeteria diba para kumain."
" Alam ko iyon. Na-fu-frustrate lang ako."
Sa kanilang apat siya lang ang wala pang key chain. As in very single pa sya at available. Isa 'yon sa kina-iinisan niya dahil palagi nalang siyang out of place.
" Diba wala tayong pasok bukas?" Tanong ni Powder.
" OO, bakit?"
" Labas tayo. MANOOd tayo ng movie?" Nangyaya na namn. For sure kasama na naman ang boyfriend nito.
" Sige." Excited na sang-ayon nina Vienna at Elite.
" Kayo nalang!" Inilabas niya ang tupper ware na may lamang baon na inihanda sa kanya ng mama niya.
" Ay sus! If I know. Inggit ka lang dahil wala ka pang partner in life." tukso ni Elite.
" ALam niyo naman pala,eh. Pinapasama niyo pa ako. For what? Para inggitin?" Sinimangutan niya ang tatlo.
'' Umamin din. Ikaw kasi, lumandi ka naman minsan."
Nandidiring tiningnan niya ang tatlo sabay subo ng kanin sa bibig. Nasabi narin niya iyan sa isip noong malamang mayboyfriend na ang mahiyaing kaibigan na si Vienna,.
" 'wag niyo nga akong itulad sa inyo. Desinte po akong tao."
"Hoy, ano naman ang ibig mong sabihin sa sinabi mo? Na hindi kami disente?"
Tiningnan siya ng masama ng tatlong kaibigan. Nakagat niya ang kutsara sabay pigil ng isang ngiti. May bigla siyang naalala...
"Guys, may uniform bang may long sleeve na ang patong ay black na sleeveless, na may v-cut neck line?"
" Tapos, may logong NDA?" Dugtong ni Powder.
" pAano mo nalaman?"
" Hello,? Praia, saang mundo ka ba galing? Uniform 'yan ng isang exclusive school for boys."
Tumango nalang siya at nagpatuloy sa pagkain.
"Bakit mo naman naitanong Prai?"
" Ha? Ah, may nakita kasi akong may uniform ng ganoon kanina." Katwiran niya.
" Ang alam ko gwapo ang mga nasa school na iyon.''
Tinaasan niya ng kilay si Elite,.
" girl, remember. May boy friend ka na. Iwasan ang lumandi ng sobra." Paalala ni Powder.
" I know."
Isa rin iyon sa kinatutuwa niya tuwing papasok siya. Nakakalimutan niya ang problema ng dahil sa mga baliw na kaibigan.
" Sabay na tayong umuwi." Yaya ni Vienna. Pareho lang rin naman ksi sila ng sinasakyan tuwing uwian na.
" Maaga pa naman, punta mo na tayo ng bookstore may bibilhin pa ako."
'' Princess Aiana aka Praia, ilang beses na ba naming sinabi sayo na itigil mo na 'yang pagbili ng mga pocket books? Nasasayang lang ang pera mo diyan."
tiningnan niya ng masama si Elite.
" Elaine Teresee, ito na nga lang ang kaligayahan ko. Puputulin mo pa. I thought you are my friend?".
" Elite, wag mo na yang subukang pigilan. Nanay nga niyan hindi siya magawang patusin ikaw pa kaya." Napangiti siya sa pagtatanggol ni POwder sa kanya. Nagbabasa din kasi ito ng pocketbooks at siya ang palaging hinihiraman nito.
Sabay na silang lumabas sa gate.
" KKB tayo ngayon,ha." Paalala niya.
" Kuripot ka talaga."
Nasa may gate na sila ng mapansin ang pamilyar na kotse. Iyon ang kotseng muntik na niyang mabangga kanina. tAma ba 'yon? ah, hindi pala. Muntik ng bumangga sa kanya.
" Wow, nice car.'' Comment ni VIEnna.
" Oo,nga. Ang yaman siguro ng may-ari."
Obvious naman. Hala? Bakit kaya? Wala naman siyang ginawang masama kanina,ah. Bakit nandito 'to? O, baka naman nag-aasumme siyang siya ang pinuntahan ng kotse. Hindi naman siguro malamang sa president 'yon ng school.
'' WAg niyo ngang pag-interesan yang kotseng yan. Baka akalain ng may-ari na mga carnapper kayo." Sita nya sa mga ito. She cant praise the car that almost killed her a while ago.
" Wala sa mukha we are just too pretty to be a criminal."
Wala namag ibang daan patungo sa jeepney stop kundi sa harap ng kotse. Hindi rin naman siguro siya maaalala ng may-ari. Pwede naman siyang tumakbo at magtago kung papabayarin siya ng mga ito. Sa dami ba naman ng mga estudyanteng labas-masok sa school impossibleng hindi siya mabilis makatago.
Nasa harap na sila ng kotse ng biglang bumukas 'yon at lumabas ang lalaking nakita niya kanina. Hindi 'yong driver kundi iyong pinagmamaneho. 'yong cute na gwapo. Nkangiti itong tumitig sa kanya.
" HEY, you.!" Napatingin siya sa likuran, sa tabi at sa isa pang tabi niya. Baka kasi akala lang niyang siya ang tinatawag nito. MAPAHIYA PA SIYA!!
" Praia, tinatawag ka ni Pogi." Bulong ni Elite.
" Ako? bakit ako? " Lumapit ito sa kanya. Masyado itong matangkad para sa kanya,.
" Ikaw nga yong babae kanina."
Ikaw di iyong lalake kanina. Gusto niyang sabihin dito.
" Bakit? Wala naman akong ginawang masama kanina." Defensive niyang sagot. Mas lalo tuloy itong naging gwapo sa paningin niya. Lalo pa at may cute itong dimple sa kanang pisngi. aT iyong tantalizing eyes na wari mo ay palaging nakaiyak.
Nakakahiya! Tinitingnan na kasi sila ng mga estudyante.
" I like you. I want to invite you out."
Hindi niya alam kung matatawa ba o maiinis sa ka-preskuhan nito. Basta ang alam lang niya ay gulat siya. Too shock na baka hindi siya makatulog ng dalawang araw.
" Girls, alis na tayo." Yayay niya sa mga kaibigan." May baliw dito."
Mabilis pa sa alas kwatro ang ginawa niyang paglisan sa lugar na iyon.
" Baliw yata ang lalaking 'yon." Aniya.
" Bakit hindi ka pumayag sa alok niyang date, praia?"
" Hello,? I dont even know him."
Sa halip na mag-jeep ay nag-taxi nalang sila. Napraning kasi siyang bigla sa lalaking iyon.
" He is too cute."
" Tama ka powder, he is too cute and so handsome." Sang-ayon ni Vienna.
" HE is my dream guy." Patuloy ni Elite.
" And he is out of his mind". Dugtong niya.
" Hija.! You lost the great great opportunity alam mo ba 'yon?".
Anong opportunity ba ang tinutukoy nito? Ang tamang sabihin ay she has been save from an insane cute and handsome guy!
STOP PRAISING him ano ba? Sita niya sa sarili.
" Nakakatuwa naman 'to. May nabihag rin yang beauty mo, friend!" Biro ni Elite.
"Stop teasing me okey? Malas talaga itong araw na ito. May sumingit pang isa, may na-encounter akong baliw."
pERO HINDI NAMAN NIYA MAPIGILAN ANG SARILING HINdi mapangiti ng lihim.........
------------------- TO BE CONTINUED ------------------
Thursday, February 21, 2008
let me tell u all something!
sIMULA ng dumami ang mga cellphone sa mundo,
dumami narin ang mga units nito.
May camera na ang iba.
Pwede naring mag-internet.
May Tv at radio na nga ang iba.
Ng dahil sa cellphone,
pwede ng makipag-communicate sa
mga tao all over the world.
MArami naring mga pusong pinaglapit
thru cellphone.
Pwede ang Text
pwede ang tawag.
Dahil ri sa cellphone
marami ang nabubuong friendship.
at dahil sa cellphone marami akong nare-receive
na love quotes... hehehehe!
---------------------------------------
Nakakaasar maghanap ng
taong dapat sayo,
nahuhulog ka sa di mo kilala,
nadedevelop sa taong kaibigan
mo lang pala,
ayaw sa taong mahal ka talaga,
pero ang pinakanakakaasar
ang mahulog sa taong di
dapat para sa iyo,
pero mahal mo ng todo!
----------------------------------------
when some one leaves you
do not hope and wait
for that person to come back...
Feel good about yourself,
and then say:
" Thanks for giving me the
chance to find someone
better than you".
----------------------------------------
Masarap balikan ang dialog ng
hay skul lyf....
sa mga sa mga di paaawat
na kalokohan...
" Hindi tayo papasok sa math class, guys"
Sa gitna man ng kahirapan...
" pahinging papel!"
O Kaya ay sa kaligayahan...
"yes, pumasa ako!"
Umulan man o umaraw...
"maglakwatsa tayo!"
At kung bagyo man ang dumating...
Sinong makakalimot sa salitang...
" yeheeey! walang pasok!"
----------------------------------------
Smile when in vain
smile when troubles
pour like rain.
smile when someone
hurt your feelings.
Coz you know what?
" Smiling always start the healing"
----------------------------------------
I wont waste my time
caring about the people
who dont like me.
Chances are I do
not like them too.
I wont waste my time
worrying if people
are talking about me,
i affect their lives
they didnt affect mine.
If people dont like me
it is because I am not
living my life their way..
Ia m always thankful
for the few people I have
they have shown me
that in some way
or another,
real friends are always there.
----------------------------------------
If you say "run"
I'll say " haw far?"
l'f you say " swim"
l'll say " how deep?"
I'f say " jump"
l'll say " how high?"
If you say " go away"
l'll say " no way!"
"love kita,eh. I'll stay"
----------------------------------------
Dyahe pag crush
mo ang friend mo
di mo malaman
kung paano
mo itatago.
Deadma pag nangungulit.
wala lang pag lumalapit.
Pero minsan kapag
naglalambing gusto
mo ng sabihing..
" tAma na pwede ba?
mahal na kita!"
-----------------------------------------
Someday if you find yourself
thinking of the people who
made you smile
I hope my name would
come up in your list
l may be the last
but at least I did something
to make you smile a bit!
-----------------------------------------
they say the early
birds catches the worms...
Sila nalang,
hindi naman kasi tayo
kumakain ng uod.
So tulog tayo uli,
gising lang kapag manok ang ulam
-----------------------------------------
Alam mo okey ka talaga!
masayahin ka at
parang walang problema
laging nakatawa kahit na nag-iisa
kahapon nakita kita doon sa plaza
kalaro ang mga lata!
-----------------------------------------
when a heart is true
there's no need for words
because even in silence
love can be heard.
Destiny determines
who comes into our lives
but its the heart that decides
who stays inside!
-----------------------------------------
dumami narin ang mga units nito.
May camera na ang iba.
Pwede naring mag-internet.
May Tv at radio na nga ang iba.
Ng dahil sa cellphone,
pwede ng makipag-communicate sa
mga tao all over the world.
MArami naring mga pusong pinaglapit
thru cellphone.
Pwede ang Text
pwede ang tawag.
Dahil ri sa cellphone
marami ang nabubuong friendship.
at dahil sa cellphone marami akong nare-receive
na love quotes... hehehehe!
---------------------------------------
Nakakaasar maghanap ng
taong dapat sayo,
nahuhulog ka sa di mo kilala,
nadedevelop sa taong kaibigan
mo lang pala,
ayaw sa taong mahal ka talaga,
pero ang pinakanakakaasar
ang mahulog sa taong di
dapat para sa iyo,
pero mahal mo ng todo!
----------------------------------------
when some one leaves you
do not hope and wait
for that person to come back...
Feel good about yourself,
and then say:
" Thanks for giving me the
chance to find someone
better than you".
----------------------------------------
Masarap balikan ang dialog ng
hay skul lyf....
sa mga sa mga di paaawat
na kalokohan...
" Hindi tayo papasok sa math class, guys"
Sa gitna man ng kahirapan...
" pahinging papel!"
O Kaya ay sa kaligayahan...
"yes, pumasa ako!"
Umulan man o umaraw...
"maglakwatsa tayo!"
At kung bagyo man ang dumating...
Sinong makakalimot sa salitang...
" yeheeey! walang pasok!"
----------------------------------------
Smile when in vain
smile when troubles
pour like rain.
smile when someone
hurt your feelings.
Coz you know what?
" Smiling always start the healing"
----------------------------------------
I wont waste my time
caring about the people
who dont like me.
Chances are I do
not like them too.
I wont waste my time
worrying if people
are talking about me,
i affect their lives
they didnt affect mine.
If people dont like me
it is because I am not
living my life their way..
Ia m always thankful
for the few people I have
they have shown me
that in some way
or another,
real friends are always there.
----------------------------------------
If you say "run"
I'll say " haw far?"
l'f you say " swim"
l'll say " how deep?"
I'f say " jump"
l'll say " how high?"
If you say " go away"
l'll say " no way!"
"love kita,eh. I'll stay"
----------------------------------------
Dyahe pag crush
mo ang friend mo
di mo malaman
kung paano
mo itatago.
Deadma pag nangungulit.
wala lang pag lumalapit.
Pero minsan kapag
naglalambing gusto
mo ng sabihing..
" tAma na pwede ba?
mahal na kita!"
-----------------------------------------
Someday if you find yourself
thinking of the people who
made you smile
I hope my name would
come up in your list
l may be the last
but at least I did something
to make you smile a bit!
-----------------------------------------
they say the early
birds catches the worms...
Sila nalang,
hindi naman kasi tayo
kumakain ng uod.
So tulog tayo uli,
gising lang kapag manok ang ulam
-----------------------------------------
Alam mo okey ka talaga!
masayahin ka at
parang walang problema
laging nakatawa kahit na nag-iisa
kahapon nakita kita doon sa plaza
kalaro ang mga lata!
-----------------------------------------
when a heart is true
there's no need for words
because even in silence
love can be heard.
Destiny determines
who comes into our lives
but its the heart that decides
who stays inside!
-----------------------------------------
STORY: Ito naman iyong naging contribution ko sa school paper namin... hekhek!!!
THE SEARCH IS OVER ....
YOU ARE WITH ME ALL A WHILE...
by: Nonah Mae Espina
Elementarya ng una kong makilala sa Tricia. Isa syang batang patpatin, maputla, lampa at mukhang sakitin kaya nga sya ang napagkatuwaan kong tuksuhin. Pero ni minsan ay hindi ko pa siya nakitang umiyak at nagalit sa akin. Kahit na noong tumuntong na kami ng high school. Hindi ko rin alam kung bakit, gustong-gusto kong palaging nakasunod sa kanya palagi.
Alam niyang napansin niya ang aking ginawa, pero ni hindi ko man lang siya naringgan ng masasamang salita. Napakatapang niya. Ni hindi man lang siya natakot sa akin kahit na inaapi-api ko siya. Binubuhusan ng malamig na tubig. Ninanakawan ng mga gamit, waring okey lang sa kanya ang lahat ng ginagawa ko. At palagi pa siyang nakangiti.
Magkaklase kami mula first year at fourth year high school. Oo, sumuko na ako sa ginawa kong pang-aapi sa kanya. Sa katunayan naging best friend ko siya. Tinutulungan niya ako sa kabila ng mga hinding magandang pakikitungo ko sa kanya noon.
Isang araw...,
" Tricia, maitanong ko lang. Bakit hindi kita nakitang umiyak?"
Nakangiti lang itong bumaling sa kanya at simpleng sinagot ang aking tanong.
" Dahil hindi pa kailangan".
Nahiwagahan ako sa kanyang sinabi pero hindi ko na pinansin pa iyon. Sapat na sa akin ang sagot na iyon.
Matalino si Tricia siya ang palaging gumagawa ng mga assignments ko, bilang kapalit ay sinusundo ko siya sa kanila. Dinadala ang mga gamit niya at kinakain ang mga pagkaing gawa niya.
Sabay kaming nagtapos ng high school at sa magkaparehong universuty pa rin kami pumapasok. Hindi na nga lang kami magkaklise tulad ng dati dahil Business Management ang kinuha kong kurso samantalang education naman ang sa kanya. Gustong- gusto kasi niya ang mga bata. Pero sa kabila ng mga iyon, nanatili pa rin ang pagiging mag-best friend namin.
Siya ang naging taga-sulat ng mga love letters ko sa mga nililigawan ko. Siya rin ang tumutulong sa akin tuwing gusto kong makipagkalas sa isa sa mga nobya ko.
" Bakit tahimik ka yata ngayon?"
Takang tanong ni Tricia sa akin.
" Tricia, help me naman."
" Love letters?"
Umiling ako.
" Tulungan mo akong hanapin si Ms. Right ko."
Tumawa siya waring hindi makapaniwala sa aking sinabi.
" Bestfriend naman, tawanan ba ako?". Reklamo ko.
" O, sige na nga. Ano ba ang type mo?".
Nag-isip ako.
" Gusto ko, matalino, tulad mo. Lampa tulad mo, mahaba ang buhok tulad mo. Mabait tulad mo. Iyong tulad mo."
" Francis, nag-iisa lang ako. Wala ka nang makikitang katulad ko."
Napakamot nalang ako. Ewan ko ba, si Tricia nna ang naging standard ko sa babaing hinahanap ko. Marahil ay dahil halos na sa kanya na ang lahat ng hinahanap ng isang lalaki. Kahit kasi mahina siayang tingnan, maganda si TrICia hindi nga lang matangkad.
Tulad nga ng sinabi ko, hinanap ko ang babaing gusto kong mahalin ng tuluyan. Pero kasabay nang aking paghahanap ay ang tila unti-unting paglayo ni Tricia sa akin. Halos hindi ko na siya makita sa campus. Pinagtanong-tanong ko sa lahat ng mga nakakakilala sa kanya kung alam ba nila kung nasaan si Tricia. Pero walang makakapagsabi sa kinaroroonan niya.
SUsuko na sana ako sa paghahanap sa kanya ng makita ko ang kapatid niya. Pinilit ko itong ipagtapat sa akin ang kanyang kinaroroonan. Nagimbal ako sa aking nalaman. Matagal na pala itong may sakit sa puso at sa kasalukuyan ay nasa hospital ito.
Nagpunta ako sa simbahan at nagdasal na gumaling ang best friend ko kahit hindi ko na makita ang MS. Right ko. Basta mabuhay lang siya.
Babaing nakalaan sa akin?... lahat ng katangian ay meron si Tricia, saka ko naalala ang sinabi niya. " nag-iisa lang ako..."
Patakbo kong tinungo ang hospital, nakahimlay siya sa puting kama, maputla at payat.
" Tricia, bakit hindi mo sinabi?"
sa halip na sagutin ang tanong ko ay ngumiti pa siya at tinanong kung nakita ko na ba raw siya.
Tumango ako at tumingin sa kanya.
"Oo, nahanap ko na siya."
Nakita kong tumulo ang luha niya. Sa unang pagkakataon ay nakita ko siyang umiyak.
" MABUTI NAMAN. your search is over".
Pinahid ko ang luha niya.
" I saw you cry."
" Dahil oras na."
MAY PAIT NA NGITI SA KANYANG MGA labi.
Yinakap ko siya.
" My search is over now Tricia, because you are with me all awhile."
YOU ARE WITH ME ALL A WHILE...
by: Nonah Mae Espina
Elementarya ng una kong makilala sa Tricia. Isa syang batang patpatin, maputla, lampa at mukhang sakitin kaya nga sya ang napagkatuwaan kong tuksuhin. Pero ni minsan ay hindi ko pa siya nakitang umiyak at nagalit sa akin. Kahit na noong tumuntong na kami ng high school. Hindi ko rin alam kung bakit, gustong-gusto kong palaging nakasunod sa kanya palagi.
Alam niyang napansin niya ang aking ginawa, pero ni hindi ko man lang siya naringgan ng masasamang salita. Napakatapang niya. Ni hindi man lang siya natakot sa akin kahit na inaapi-api ko siya. Binubuhusan ng malamig na tubig. Ninanakawan ng mga gamit, waring okey lang sa kanya ang lahat ng ginagawa ko. At palagi pa siyang nakangiti.
Magkaklase kami mula first year at fourth year high school. Oo, sumuko na ako sa ginawa kong pang-aapi sa kanya. Sa katunayan naging best friend ko siya. Tinutulungan niya ako sa kabila ng mga hinding magandang pakikitungo ko sa kanya noon.
Isang araw...,
" Tricia, maitanong ko lang. Bakit hindi kita nakitang umiyak?"
Nakangiti lang itong bumaling sa kanya at simpleng sinagot ang aking tanong.
" Dahil hindi pa kailangan".
Nahiwagahan ako sa kanyang sinabi pero hindi ko na pinansin pa iyon. Sapat na sa akin ang sagot na iyon.
Matalino si Tricia siya ang palaging gumagawa ng mga assignments ko, bilang kapalit ay sinusundo ko siya sa kanila. Dinadala ang mga gamit niya at kinakain ang mga pagkaing gawa niya.
Sabay kaming nagtapos ng high school at sa magkaparehong universuty pa rin kami pumapasok. Hindi na nga lang kami magkaklise tulad ng dati dahil Business Management ang kinuha kong kurso samantalang education naman ang sa kanya. Gustong- gusto kasi niya ang mga bata. Pero sa kabila ng mga iyon, nanatili pa rin ang pagiging mag-best friend namin.
Siya ang naging taga-sulat ng mga love letters ko sa mga nililigawan ko. Siya rin ang tumutulong sa akin tuwing gusto kong makipagkalas sa isa sa mga nobya ko.
" Bakit tahimik ka yata ngayon?"
Takang tanong ni Tricia sa akin.
" Tricia, help me naman."
" Love letters?"
Umiling ako.
" Tulungan mo akong hanapin si Ms. Right ko."
Tumawa siya waring hindi makapaniwala sa aking sinabi.
" Bestfriend naman, tawanan ba ako?". Reklamo ko.
" O, sige na nga. Ano ba ang type mo?".
Nag-isip ako.
" Gusto ko, matalino, tulad mo. Lampa tulad mo, mahaba ang buhok tulad mo. Mabait tulad mo. Iyong tulad mo."
" Francis, nag-iisa lang ako. Wala ka nang makikitang katulad ko."
Napakamot nalang ako. Ewan ko ba, si Tricia nna ang naging standard ko sa babaing hinahanap ko. Marahil ay dahil halos na sa kanya na ang lahat ng hinahanap ng isang lalaki. Kahit kasi mahina siayang tingnan, maganda si TrICia hindi nga lang matangkad.
Tulad nga ng sinabi ko, hinanap ko ang babaing gusto kong mahalin ng tuluyan. Pero kasabay nang aking paghahanap ay ang tila unti-unting paglayo ni Tricia sa akin. Halos hindi ko na siya makita sa campus. Pinagtanong-tanong ko sa lahat ng mga nakakakilala sa kanya kung alam ba nila kung nasaan si Tricia. Pero walang makakapagsabi sa kinaroroonan niya.
SUsuko na sana ako sa paghahanap sa kanya ng makita ko ang kapatid niya. Pinilit ko itong ipagtapat sa akin ang kanyang kinaroroonan. Nagimbal ako sa aking nalaman. Matagal na pala itong may sakit sa puso at sa kasalukuyan ay nasa hospital ito.
Nagpunta ako sa simbahan at nagdasal na gumaling ang best friend ko kahit hindi ko na makita ang MS. Right ko. Basta mabuhay lang siya.
Babaing nakalaan sa akin?... lahat ng katangian ay meron si Tricia, saka ko naalala ang sinabi niya. " nag-iisa lang ako..."
Patakbo kong tinungo ang hospital, nakahimlay siya sa puting kama, maputla at payat.
" Tricia, bakit hindi mo sinabi?"
sa halip na sagutin ang tanong ko ay ngumiti pa siya at tinanong kung nakita ko na ba raw siya.
Tumango ako at tumingin sa kanya.
"Oo, nahanap ko na siya."
Nakita kong tumulo ang luha niya. Sa unang pagkakataon ay nakita ko siyang umiyak.
" MABUTI NAMAN. your search is over".
Pinahid ko ang luha niya.
" I saw you cry."
" Dahil oras na."
MAY PAIT NA NGITI SA KANYANG MGA labi.
Yinakap ko siya.
" My search is over now Tricia, because you are with me all awhile."
isA Ito sa Mga kanta na binUo ng mga classmates ko!
Sa aking mga friends noong high school at kahit na ngayon.
Kahit wala tayong communication.....
Sana maalala parin natin ang ating masayang pinagsamahan!
nakkkssss..., masyadong madrama!
Sa TITUNNE band!
na hindi ko na maalala ang ibang mga members
xenxya na! Alam nyo namang makakalimutin ako.
haah? Sino ako? Nasaan ako?
hahahahahahahahah.....
Baliw na talaga ako!
Kahit wala tayong communication.....
Sana maalala parin natin ang ating masayang pinagsamahan!
nakkkssss..., masyadong madrama!
Sa TITUNNE band!
na hindi ko na maalala ang ibang mga members
xenxya na! Alam nyo namang makakalimutin ako.
haah? Sino ako? Nasaan ako?
hahahahahahahahah.....
Baliw na talaga ako!
NADARAMA SAYO
ni: Anvie Casquejo
Lagi nalang ikaw ang nasa isip ko,
nahuhulog ba ang loob ko sayo
para bang ako'y nalilitp
kung ano na ang nadarama ko sa'yo.
Kapag nakita ka ay di alam ang gagawin
Para bang ako'y tinatangay ng hangin
Sa paligid mo'y daming nakatingin
Nagmumukhang tanga di alam ang sasabihin.
Wag kang magagalit kung sasabihin ko sa'yo
pag-ibig ko'y tapat at ito'y totoo
kung pag-ibig ko'y tatanggapin mo
para bang ako'y nanalo sa lotto.
Kung pag-ibig nga itong tinitibok ng puso ko
di ko hahayaan na ikaw ay lumayo
sa bawat tala na nakasabit sa taas ng langit
ito'y nagsasaad at may mensaheng
nagsasabing mahal kita.
Kung masasabi ko lang nadarama sa'yo
pwede na akong mawala dito sa mundo
kung tatanggapin mo man ang pag-ibig ko sa'yo
handang paglinkuran ka habang buhay ko.
Wednesday, February 20, 2008
meron Ba kAyOng Skul paper? ako Meron hehehehehe!
tRiButE iTo Sa aking mga naging kapanalig noong High School Pa kami, ako pala!
mabuhay ang mga PAJONIANS!
tO My PAJO NATIONAL HIGH SCHOOL CLASSMATES!
lAlo na sa mga First section na dahil sa ingay at kulit kaaway ang lahat!
kasali na ako doon!
KAIBIGAN O KAI-BIGAN??
by: Mary Antonette Buroca
Minsan sa aking buhay,
ako'y umibig ng tunay,
puso ko'y humimlay,
sa taong walang kamalay-malay.
Minsan ko siyang naging kaibigan,
masayang samahan di ko nakalimutan,
mga pangyayaring nagdaan,
laging nakatatak sa aking isipan.
Ngayon lang nakadama ng ganito
puso ko'y sobrang nalilito.
Pag-ibig na kaya ito?
o kaibigang turing lang ito.
Kaibigan o kai-bigan?
Yan ang tanong lagi ng aking isipan.
Takot akong masaktan,
Dahil baka akoy kanyang kamuhian.
Sa mga araw na nagdaan,
pag-ibig koy kanyang nalaman.
Nagtaka sa anong dahilan,
bakit ako umibig sa isang kaibigan?
Palaging nasa isipan,
na ni kailan di ko malilimutan.
Puso koy takot ng masaktan,
pero kasalanan bang umibig ng kaibigan?
MAHAL KITA...
ALAM MO BA?
by: MJJ Lucky
Simula't sapol mahal kita,
siguro ay di mo alintana.
Sana namay iyong mapansin,
ang puso ko sayo'y may pagtingin.
Pakinggan mo itong aking puso,
na nagmamahal sayo ng totoo,
bakit di mo maramdaman?
ang pagmamahal na gusto ko ring matikman.
Hanggang kailan ako magiging ganito?
ang puso't isipan ay gulong-gulo,
at sana pakinggan ang aking salita,
Mahal kita... Alam mo ba???...
MAHAL TALAGA KITA
ni: Raniel Joseph Dela Cruz
Isang munting ngiti
at mukahang kay ganda ang bumihag sa aking puso,
hindi inaakalang ang isang simpleng crush sayo,
ay hahantong sa pag-ibig at pagkabaliw ko.
Mula noon hanggang ngayon
puso koy litong-lito
sa tuwing nakikita ka
paano mapipigilan ang nadarama?
akin bang sasabihin o
tuluyan ka nang limutin?
Ngunit mukhang di ko nakaya
mahal talaga kita.
Magmahal man ako ng iba
narito parin ang puso ko.
Handang magmahal sa'yo
iky iwanan man nya
lagi kang umasa
na mahal talaga kita.
TUNAY NA KAIBIGAN
by: Angelica Baldon
Mga pagsubok na haharapin
hindi dapat bigyang pansin.
Ang ating pinagsamahan
ang pagka-isipin.
Sa mga bukas na darating,
ang iyong tiwala sanay maangkin.
Dahil iyan lang ang paraan
para ikaw ay aking maaasahan.
Pinagsamahang magkaibigan,
sanay hindi mawala sa isipan.
Ang iyong mga payo na aking tinularan,
ay hindi malilimutan kahit abutin pa ng ulan.
Ikaw may lumayo ay iyong dalhin,
ang mga alaalang pinagsamahan natin.
Bilang patunay ng magandang pagkakaibigan,
sa puso't isipan ikaw lamang.
Tuesday, February 19, 2008
Thursday, February 14, 2008
buhay estudyante!
Ngayon ko lang napatunayan kung gaano nga talaga kahirap ang college!
Gustuhin mo mang bumalik noong nasa elementary ka pa hindi mo naman magawa.
Tapos, aalahanin ang high school life.
Kay sarap rin namang alalahanin ang mga sandaling iyon,.
Diba noong elementary pa tayo,
kung saan wala pa tayong pakialam sa mundo ang saya-saya natin.
Gustong-gustong pumasok sa school, para magkaroon ng mga bagong gamit.
Bagong uniform, bag, sapatos, notebooks, lapis, at crayons.
Gusto nating maraming bago. Tapos, sasali sa mga school activities.
Pwedeng sa mga prince and princess tuwing february o
kaya ay sa UNO tuwing septembre.
Ayaw lumiban sa klase kahit na may sakit o kaya ay
umuulan baka kasi mapagalitan ng guro at hindi makahabol sa klase.
Sinong makakalimot sa mga exchange gifts tuwing pasko.
Palaging gustong makuha ang pinakamalaking
regalo kasi baka mas maganda ang laman.
Paano naman iyong mga larong gusto nating laruain noon?
Iyong chinese garter, may japanese game, slipper game,
habulan, luksong tinik, bahay kubo at taguan.
Ang mga tuksuhan at aminan ng mga crush...
kay sarap talagang alalahanin ng mga sandaling iyon ng ating buhay.
Lalo na noong graduation day,.
Ang iba natatakot na grumadweyt
kasi baka makalimutan na ng iba.
Iyong iba sa sobrang excitement
abril palang ay handa na ang gamit sa eskwela.
Tapos, ang pinakamasayang parte ng buhay estudyante
ay noong high school days.
Sa unangtaon kung saan nangangapa
pa ang lahat ay walang imikan
sa klase. May-maya pa ay
mag-uusap na. Na tila
wala pang bukas sa sobrang haba.
Sa ikalawang taon, may
grupo ng kinabibilangan,
Ang mga magaganda nasa grupo
ng mga magaganda at sosyal.
Iyong iba naman ay nasa grupo ng ga matatalino.
May grupo kung saan puro mababait lang.
At iyong grupong pangkista ang dating.
May sporty group din.
Sino bang makakalimot sa bigayan
ng love letters ng mga secret admirers?
Iyong mga pasimpleng panliligaw ng mga
kaklase at schoolmates.
Hayyy, lalo naman iyong aksidente
mong hangaan ang taong kinaaayawan mo?
Diba,? Akala mo kalaban mo
tapos mamahalin mo rin pala bigla.
Napaka-unpredictable talaga ng
hay skul life.
At ang mga munting tawanan at tuksuhan
na hindi pwedeng mawala sa usapang barkada.
Tapos ang iyakan tuwing malalamang
may ibang gusto ang taong gusto mo.
Isusumpa pa, ngunit mamahalin din pala sa lihim.
Tingnan mo nga naman.
Masaya ang pamamaalam
ng mga pusong nagkakaunawaan
pagkatapos ng graduation program.
May ngiti pa sa labi
ngunit luluha sa pag-uwi.
Nanghihinayang sa naudlot
na masayang lambingan
at relasyong sisimulan.
Sinisisis ang panahon sa
bilis ng pagtakbo nito. Ang gulo!
Busy ang lahat sa panibagong mundo,.
makakakilala ng mga bagong kaibigan
at magsisimula ng mga bagong samahan.
Nandoon parin ang mga pasimpleng
pagpapacute sa mga bagong schoolmates.
PERO sa college life nagsisimula
ang panibagong sakit ng iyong ulo.
Akala mo masaya palagi, pero
mapapatunayan mong mali ka.
Para kang susuong sa butas ng
pinakamaliit na karayom para makapasa
at makakuha ng gradong pinapangarap
ng isang estudyante.
Hahayy buhay nga naman.
May masayang sandali ngunit
hindi rin maikukubli ang lungkot
sa mga ngiti.......
Gustuhin mo mang bumalik noong nasa elementary ka pa hindi mo naman magawa.
Tapos, aalahanin ang high school life.
Kay sarap rin namang alalahanin ang mga sandaling iyon,.
Diba noong elementary pa tayo,
kung saan wala pa tayong pakialam sa mundo ang saya-saya natin.
Gustong-gustong pumasok sa school, para magkaroon ng mga bagong gamit.
Bagong uniform, bag, sapatos, notebooks, lapis, at crayons.
Gusto nating maraming bago. Tapos, sasali sa mga school activities.
Pwedeng sa mga prince and princess tuwing february o
kaya ay sa UNO tuwing septembre.
Ayaw lumiban sa klase kahit na may sakit o kaya ay
umuulan baka kasi mapagalitan ng guro at hindi makahabol sa klase.
Sinong makakalimot sa mga exchange gifts tuwing pasko.
Palaging gustong makuha ang pinakamalaking
regalo kasi baka mas maganda ang laman.
Paano naman iyong mga larong gusto nating laruain noon?
Iyong chinese garter, may japanese game, slipper game,
habulan, luksong tinik, bahay kubo at taguan.
Ang mga tuksuhan at aminan ng mga crush...
kay sarap talagang alalahanin ng mga sandaling iyon ng ating buhay.
Lalo na noong graduation day,.
Ang iba natatakot na grumadweyt
kasi baka makalimutan na ng iba.
Iyong iba sa sobrang excitement
abril palang ay handa na ang gamit sa eskwela.
Tapos, ang pinakamasayang parte ng buhay estudyante
ay noong high school days.
Sa unangtaon kung saan nangangapa
pa ang lahat ay walang imikan
sa klase. May-maya pa ay
mag-uusap na. Na tila
wala pang bukas sa sobrang haba.
Sa ikalawang taon, may
grupo ng kinabibilangan,
Ang mga magaganda nasa grupo
ng mga magaganda at sosyal.
Iyong iba naman ay nasa grupo ng ga matatalino.
May grupo kung saan puro mababait lang.
At iyong grupong pangkista ang dating.
May sporty group din.
Sino bang makakalimot sa bigayan
ng love letters ng mga secret admirers?
Iyong mga pasimpleng panliligaw ng mga
kaklase at schoolmates.
Hayyy, lalo naman iyong aksidente
mong hangaan ang taong kinaaayawan mo?
Diba,? Akala mo kalaban mo
tapos mamahalin mo rin pala bigla.
Napaka-unpredictable talaga ng
hay skul life.
At ang mga munting tawanan at tuksuhan
na hindi pwedeng mawala sa usapang barkada.
Tapos ang iyakan tuwing malalamang
may ibang gusto ang taong gusto mo.
Isusumpa pa, ngunit mamahalin din pala sa lihim.
Tingnan mo nga naman.
Masaya ang pamamaalam
ng mga pusong nagkakaunawaan
pagkatapos ng graduation program.
May ngiti pa sa labi
ngunit luluha sa pag-uwi.
Nanghihinayang sa naudlot
na masayang lambingan
at relasyong sisimulan.
Sinisisis ang panahon sa
bilis ng pagtakbo nito. Ang gulo!
Busy ang lahat sa panibagong mundo,.
makakakilala ng mga bagong kaibigan
at magsisimula ng mga bagong samahan.
Nandoon parin ang mga pasimpleng
pagpapacute sa mga bagong schoolmates.
PERO sa college life nagsisimula
ang panibagong sakit ng iyong ulo.
Akala mo masaya palagi, pero
mapapatunayan mong mali ka.
Para kang susuong sa butas ng
pinakamaliit na karayom para makapasa
at makakuha ng gradong pinapangarap
ng isang estudyante.
Hahayy buhay nga naman.
May masayang sandali ngunit
hindi rin maikukubli ang lungkot
sa mga ngiti.......
haahaayyy!!!
alam niyo ban muntik na akong mapaaway
dahil sa isang kaibigan?
oo, sabi ko nga sana sabihin
sa nang-aaway sa kaibigan ko na...
''sakatan mo lahat ng kaibigan mo,
saktan mo ako.
Huwag lang ang taong malapit sa puso ko.
Dahil minsan ko pa siyang
makitang umiyak ng dahil sa'yo,
asahan mong hindi lang
ang Diyos ang hahatol sayo!''
masayadong madrama kaya
hindi ko nalang sinabi.
Masyado din kasing palaaway iyong
nanakit sa friend ko.
baka may sabihin
na hindi maganda
sa akin!
sayang ang aking
inaalagaang pangalan.
And I would not give
them a chance to
laugh at me!
bahala na ang Diyos sa
kanya.
pasensya na sa lintanya
ko.
Masyadong mahaba.
nAkakainis lang kasi.
Sabihin ba namang
hurting someone
is her way saying she
love that person.
'No? saktan niya sarili niya,
huwag lang isa sa mga friends ko.
dahil sa isang kaibigan?
oo, sabi ko nga sana sabihin
sa nang-aaway sa kaibigan ko na...
''sakatan mo lahat ng kaibigan mo,
saktan mo ako.
Huwag lang ang taong malapit sa puso ko.
Dahil minsan ko pa siyang
makitang umiyak ng dahil sa'yo,
asahan mong hindi lang
ang Diyos ang hahatol sayo!''
masayadong madrama kaya
hindi ko nalang sinabi.
Masyado din kasing palaaway iyong
nanakit sa friend ko.
baka may sabihin
na hindi maganda
sa akin!
sayang ang aking
inaalagaang pangalan.
And I would not give
them a chance to
laugh at me!
bahala na ang Diyos sa
kanya.
pasensya na sa lintanya
ko.
Masyadong mahaba.
nAkakainis lang kasi.
Sabihin ba namang
hurting someone
is her way saying she
love that person.
'No? saktan niya sarili niya,
huwag lang isa sa mga friends ko.
Cebu Normal uNIVERsity's students day!
hello normalites!,.,
hapi ang naging students day noong
february 14 right?
Well, sa mga may date ay
for sure super, duper,
mega happy kayo.
Lalo na sa mga nasali sa blind dates!
hahahahaha!
nakakapagod talagang
manhuli ng mga i-ba-blind date.
Lalo na iyong ayaw
magpahuli mga pakipot!
bato bato sa langit tamaan huwag
magagalit!
hapi ang naging students day noong
february 14 right?
Well, sa mga may date ay
for sure super, duper,
mega happy kayo.
Lalo na sa mga nasali sa blind dates!
hahahahaha!
nakakapagod talagang
manhuli ng mga i-ba-blind date.
Lalo na iyong ayaw
magpahuli mga pakipot!
bato bato sa langit tamaan huwag
magagalit!
Tuesday, February 12, 2008
LOve pOeMZ!!!
Mga poemz na ginawa para sa mga
pipol na in luv, naghahanap ng luv,
at sa mga sawi sa luv!
yeah men!!!!!!!
tHis poem ...
char english!!!
Dedicated ito sa mga taong IN LOVE!
I gave myself to him,
At last, when all the summer shine
Beautiful dreamer, wake unto me,
I ne'er was struck before that hour
Love not me for comely grace,
The fountains mingle with the river
Take this kiss upon thy brow!
pipol na in luv, naghahanap ng luv,
at sa mga sawi sa luv!
yeah men!!!!!!!
tHis poem ...
char english!!!
Dedicated ito sa mga taong IN LOVE!
Emily Dickinson
22
I gave myself to him,
And took himself for pay.
The solemn contract of a life
Was ratified this way
The value might disappoint,
Myself a poorer prove
Than this my purchaser suspect,
The daily own of Love
Depreciates the sight;
But, 'til the merchant buy,
Still fabled, in the isles of spice
The subtle cargoes lie.
At least, 'tis mutual risk,
—Some found it mutual gain;
—each night to owe,
Insolvent, every noon.
Elizabeth Akers Allen
At Last
At last, when all the summer shine
That warmed life's early hours is past,
Your loving fingers seek for mine
And hold them close—at last—at last!
Not oft the robin comes to build
Its nest upon the leafless bough
By autumn robbed, by winter chilled,—
But you, dear heart,
you love me now.
Though there are shadows on my brow
And furrows on my cheek,
in truth,— The marks where
Time's remorseless plough
Broke up the blooming sward of Youth,
—Though fled is every girlish grace
Might win or hold a lover's vow,
Despite my sad and faded face,
And darkened heart,
you love me now!
I count no more my wasted tears;
They left no echo of their fall;
I mourn no more my lonesome years;
This blessed hour atones for all.
I fear not all that Time or Fate
May bring to burden heart or brow,
—Strong in the love that came so late,
Our souls shall keep it always now!
Stephen Foster
Beautiful Dreamer
Beautiful dreamer, wake unto me,
Starlight and dewdrops are waiting for thee;
Sounds of the rude world heard in the day,
Lull'd by the moonlight have all pass'd away!
Beautiful dreamer, queen of my song,
List while I woo thee with soft melody;
Gone are the cares of life's busy throng.
Beautiful dreamer, awake unto me!
Beautiful dreamer, awake unto me!
Beautiful dreamer, out on the sea,
Mermaids are chaunting the wild lorelie;
Over the streamlet vapors are borne,
Waiting to fade at the bright coming morn.
Beautiful dreamer, beam on my heart,
E'en as the morn on the streamlet and sea;
Then will all clouds of sorrow depart,
Beautiful dreamer, awake unto me!
John Clare
First Love
I ne'er was struck before that hour
With love so sudden and so sweet.
Her face it bloomed like a sweet flower
And stole my heart away complete.
My face turned pale, a deadly pale.
My legs refused to walk away,
And when she looked what could
I ailMy life and all seemed turned to clay.
And then my blood rushed to my face
And took my eyesight quite away.
The trees and bushes round the place
Seemed midnight at noonday.
I could not see a single thing,
Words from my eyes did start.
They spoke as chords do from the string,
And blood burnt round my heart.
Are flowers the winter's choice
Is love's bed always snow
She seemed to hear my silent voice
Not love appeals to know.
I never saw so sweet a face
As that I stood before.
My heart has left its dwelling place
And can return no more.
this batch is dedicated to
those who are still looking
for their love!
John Wilbye
Love Not Me
Love not me for comely grace,
For my pleasing eye or face;
Nor for any outward part,
No, nor for my constant heart:
For those may fail or turn to ill,
So thou and I shall sever.
Keep therefore a true woman's eye,
And love me still, but know not why;
So hast thou the same reason still
To doat upon me ever.
Percy Bysshe Shelley
Love's Philosophy
The fountains mingle with the river
And the rivers with the ocean,
The winds of heaven mix for ever
With a sweet emotion;
Nothing in the world is single,
All things by a law divine
In one another's being mingle—
Why not I with thine?
See the mountains kiss high heaven,
And the waves clasp one another;
No sister-flower would be forgiven
If it disdain'd its brother;
And the sunlight clasps the earth,
And the moonbeams kiss the sea—
What are all these kissings worth,
If thou kiss not me?
and this batch...
sa mga pusong sawi sa
pag-ibig!!!
huhuhuhu!!!
condolence guyz..
isipin niyo nalang
na its their lost
not yours!!!
Edgar Allen Poe
A Dream within a Dream
Take this kiss upon thy brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow—
You are not wrong, to deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.
I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand—
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep—while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?
love qUOtes PART 2!!!
Hello guyzz,
sa mga nagtataka kung sino si Sheden,
ako parin po iyon.
Tinalangka kasi ang utak ko ng gumawa
ako ng friendster account.
'Yokong i-show ang aking pretty
name,( hehehe).
Kaya hayon, ninakaw ko siya
sa love story na sinusulat ko.
'Lam niyo namang frustrated writer
ang baby niyo.!!!
Sa mga wala pang love life...
lalo na sa mga classmates ko!
hey!
CEBU NORMAL UNIVERSITY
B.S Biology class!
School year: 2007-kayo na ang magbilang...
alam niyo namang ayoko sa numbers
diva!?
At sa aking mga dearest prendship na
normalites din.
At sa iba ko pang prendship sa
ibang school na klasmit ko
noon!
this site is 4 ........
.....all of us 'no!
LOVE QUOTES CHUVANESS!!!
sA mga sawi sa pag-ibig....
sA mga walang pag-ibig...
BASAHIN MUNA!
these are some love quotes that i got from the net.....
hindi ko alam ko sino ang mga gumawa nito..,
basahin niyo baka magustuhan din ninyo....,,,
Other men said they have seen angels,
What lies behind us,
To live is like to love -
....A simple I love you
True love cannot be found
Love: a temporary insanity,
To be in love is merely to
Life without love is like a tree
I love thee,
Love is like war,
sa mga nagtataka kung sino si Sheden,
ako parin po iyon.
Tinalangka kasi ang utak ko ng gumawa
ako ng friendster account.
'Yokong i-show ang aking pretty
name,( hehehe).
Kaya hayon, ninakaw ko siya
sa love story na sinusulat ko.
'Lam niyo namang frustrated writer
ang baby niyo.!!!
Sa mga wala pang love life...
lalo na sa mga classmates ko!
hey!
CEBU NORMAL UNIVERSITY
B.S Biology class!
School year: 2007-kayo na ang magbilang...
alam niyo namang ayoko sa numbers
diva!?
At sa aking mga dearest prendship na
normalites din.
At sa iba ko pang prendship sa
ibang school na klasmit ko
noon!
this site is 4 ........
.....all of us 'no!
LOVE QUOTES CHUVANESS!!!
sA mga sawi sa pag-ibig....
sA mga walang pag-ibig...
BASAHIN MUNA!
these are some love quotes that i got from the net.....
hindi ko alam ko sino ang mga gumawa nito..,
basahin niyo baka magustuhan din ninyo....,,,
I Want To Hurt YouSo You Scream;
So You Can Finally Realize,
What You Did To Me.
``&SheSaysSheLovesYou;;
But i KnowSheDntCare;
;&ThenYouLookThroughMe;
ActLikeIveNeverBeenThere
Love is when you know he
could tell a stupid joke,
act like a total loser,
say something embarrassing,
and still you would
think the world of him
Love is a many splendid thing.
Love lifts us up where we belong.
All you need is love!
~ from the movie Moulin Rouge ~
Other men said they have seen angels,
But I have seen thee
And thou art enough.
~ by G. Moore ~
What lies behind us,
and what lies before us
are tiny matters compared
to what lies within us.
~ by Ralph Waldo Emerson ~
You will never know true happiness
until you have truly loved,
and you will never understand
what pain really is until you
have lost it.
~ by Anonymous ~
To live is like to love -
all reason is against it,
and all healthy instinct for it.
~ by Samuel Butler, Life and love ~
....A simple I love you
means more than money....
~ by Frank Sinatra ~
True love cannot be found
where it truly does not exist,
Nor can it be hidden
where it truly does.
~ by Anonymous ~
Love: a temporary insanity,
curable by marriage...
~ by Ambrose Bierce ~
To be in love is merely to
be In a state of perpetual anesthesia:
To mistake an ordinary young man
for a Greek god Or an
ordinary young woman for a goddess.
~ by H.L. Mencken ~
Life without love is like a tree
Without blossom and fruit.
~ by Khalil Gibra ~
I love thee,
I love but thee With a love
that shall not die Till the
sun grows cold
And the stars grow old.
~ by Willam Shakespeare ~
Love is like war,
Easy to begin
but hard to end.
~ by Anonymous ~
Subscribe to:
Posts (Atom)