irony of Life

How are u guys?
long time no see huh...

Nitong mga nakaraang
araw, linggo at buwan
talagang pumasok ako sa butas
ng karayom sa sobrang hirap
ng life.

hindi nga pala basta-basta ang college
life. Kailangan mong pakisamahan
ang lahat. at kahit na ang mga
taong hindi mo naman talaga gusto kailangan mo
pa ring ngitian.

Minsan naisip ko nga, paano kaya
kung hindi ko nalang sila pansinin?
Maganda sana. Kaso naisip ko rin
ako lang ang mapapasama.

Hello? Sino ba ako?
I am just a nobody. Well mas gusto ko
rin naman na walang masyadong
makakilala sa akin maliban
sa aking mga close friends.

Gusto ko na talaga silang iwasan.
Kaso naisip ko, kapag ginawa
ko naman iyon pagkakaisahan
nila ako.
Ako rin ang kawawa sa bandang huli.
huhuhuhu....

Tapos,heto pa.
May mga kaibigan ka nga
tapos gagamitin ka lang pala.
Hindi ko ito sinasabi kasi naranasan
ko na ring gamition ng aking
friends 'kuno'. Pangkalahatan itong
tinutukoy ko.
Ikaw rin, baka hindi mo alam
akala mo honest sayo ang mga friends mo tapos iyon
pala ginagamit ka na rin ng hindi mo namama
layan. tsk! tsk!

Girl, Boy, bAkla at tomboy!
wake up na!
Kailan mo pa imumulat
ang iyong 2 eyes sa truth?
kapag tapos ka na nilang
pakinabangan?

Tandaan niyo,
survival of the strongest na ngayon.
Huwag kang tatanga-tanga.
Huwag mong ipakita sa kanila
na kayang-kaya ka na nilang
paikutin sa kanilang palad.

Be tough and strong....
Kung napapansin mong nagagamit
ka na....
simple......
Gamitin mo rin sila for your own good.
Hindi naman iyon unfair right?
Or, kapag malakas ang loob mo
layuan mo na sila.


Hindi naman natin maikakaila
na kailangan talaga natin
ng tulong ng iba.
Pero hindi naman habang buhay
ay aasa lang tayo sa kanila.

Lets be ourselves...
Lets do things ourselves... diba?!!!!